Okuldan döndüğüm zamanlar evde hep bir kek,börek,soğuk salata,kurabiye,tatlı birşeyler olurdu. Annem çalışıyor olmasına rağmen mutlaka birşeyler hazırlardı.Birkaç farklı spor faaliyetine gittiğimiz için yağ tutma sorunuda yok ohhh ye:)
Oğlum eve geldiğinde onu kurabiye yada kek kokusu karşılasın bazen..pazar kahvaltılarında yediği vanilyalı pofidik pancakeleri hatırlasın büyüdüğünde.. Mikemmel anne değilim! Yediğine,içtiğine,fiziksel gelişimine ve ruhsal durumuna tabiki dikkat ediyorum.Ama en iyisi olsun,en doğalı olsun,aman ağzına şeker sürmesin,reyonun önünden geçmesin mazallah obez olur demiyorum.İki yaşına kadar şekerli,tuzlu,paketli gıda yedirmedim ama artık büyüdü ve herşeyin farkında."Bu çoklota zararlı annecim dimiiii?" diye soruyor çünkü anlatıyorum,konuşuyoruz ama kuzeni yerken iki tane alayım mı dediğinde "kesssinlikle hayırrrr!" demiyorum.Belki yanlış ama çok nadir zamanlarda mini kaçamakları "anormal" bulmuyorum.
Mesela çikolatayı yüksek kakaolu bitter olarak alıyorum.Zaten sürekli böyle şeyler istemez çünkü hep meyve,kuruyemiş ve ev yapımı atıştırmalıklar sunuyorum.Geçen gün dedesini kola içerken gördüğünde "o içtiğin çok zararlı lütfen içme,dişlerin çürür,hasta olursun ben sevmem" demiş annem anlattı "ayran iç yoksa su iç" demiş:D
Bence önemli olan yemekle olan ilişkisini "yasak" üstüne kurmak yerine sınırlarını bilen,tercih hakkı olan bir çocuk olması ve sağlıklı,sağlıksız ayrımını kendi yapabilmesi..
Ya benimki de takmış kafaya "bu sağlıklı mı, bu benim büyümemi mi sağlayacak" sorup duruyor, yalnız geçen gün "ben hasta olmak istemiyoruuum" diye ağlayınca ayıldım, çocukta bi korku oluşmuş :P Ay, bi tarafından tutsam öbür tarafı gidiyor, mis gibi kek koksa ev bari, o da yok.. Ellerine sağlık!
YanıtlaSilAh yavrum fark etmeden çocukları yönlendiriyoruz bazen en çokta "ama bu sağlıklı" lafı sinir bozucu oluyordur sanırım.Bu aralar gereksiz kilo aldım çok hamur işi pizza,börek vs yapınca biraz ara vermeliyim:)
Sil