4 Haziran 2014 Çarşamba

Yalnız Loğusalık

  Ay sonunda doğum yapıcak bir arkadaşım şuan çok dertli.Anneside,kardeşleride,kayınvalideside yanında olmak istiyor.Bi anlamda iyi gibi gözüksede çok karıştıkları için istemiyor,yalnızlıkdan da korkuyor.Ne inler,cinler,periler anlatmışlar kıza.Korkma arkadaşım:)Yalnızlık iyidir.
  Loğusalık bilindiği üzere yaklaşık kırk gün süren,vücudun doğum öncesi haline dönmeye çalıştığı bir süreç.Bu süreçte ki değişkenler kişinin bünyesi,çevresinin tutumu,eşinin desteği.Eş desteği en önemlisi bence.İmkan varsa annenizin bakması kaynana,bakıcı yada kardeşten daha iyi olabilir tabi.
  Benim annem çalıştığı için loğusalığımda yanımda olamadı.(Resimde görüldüğü üzere hastanede hep yanımdaydı.)O üzüldü telaşlandı,ben takmadıkça sinirlendi.Zaten hamileykende benim yerime endişelenirdi.Kaynanam dördüncü gün falandı geldi,üç gün sonra gitti.Yalnız kaldım ve çok rahat ettim.Neden?Anlatayım..
   Doğumdan çıktığımda ilk ağrı kesicide peşinden tak diye geldi.Hastanenin bakımı harika.Benimle ilgilenen,yürüten hemşirelerin dışında,iki saatte bir gelip bebeği kontrol eden biri,birde bebek emiyormu,yardım lazımmı diye gelen güleryüzlü bir hemşiremiz daha vardı.Akşamları yanımda sadece eşim kaldı.Çok destek oldu,bebeğe hep o baktı.İlk birkaç gün yürürken yavaştım,dikişlerim az az sancıdı(özellikle wcde).Hastalık ve naz niyazdan hoşlanmayan biri olarak hemen toparladım.İşimi gücümü,yemeğimi kendim yaptım.Eşim illa ki yemek hazır olsun demedi,dışardan söyledi yada kendi hazırladı.Ütüsünü kendi yaptı.Bebeğin altını arada oda değiştirdi.Zaten bebek iki yada üç saatte bir kalkıp emiyor ve hemen uyuyor.Bebeğin bakımında çokta korkulacak birşey yokki.
   Amaaa eşim yorulmayım,bebeğe biraz alışayım,bolbolll dinleneyim diye eve döndükten birkaç gün sonra annesini getirmişti.O da yanında kocasını.Ee ben nasıl evde rahat dolaşayım,emzireyim.
Sabah kahvaltısını istediğiniz saatte yapın işte beni niye kaldırıyorsunuz ile başladık.Komposto şekersiz olsun lütfen derim yoook süt yapan bol şekerli komposto ve tatlılarmış!Kilo yapan olmasın onlar.Emzirirken yalnız olayım diye kapıları kapatıp kaçıyorum yook oğlan ağlayınca pat yanımda saolsun.Sen beceremiyorsun,sütün yaramıyor,memeyi bırakıcak bu çocuk,babasıda 6ay zor emdi zaten.Sonuç; fışkıran sütüm stresten azaldı.Bebeğim gazlı ve öyle böyle değil.Ben nerdeyse tek tip beslenicem gaz yapıcak şeylerden uzak durayım,azda olsa etkiler diye.Onlar bana mercimek çorbası,bol soğanlı salata,sarımsaklı cacık,etli nohut..ohoo daha neler neler yedirmeye çalıştılar.Yaptıkları kötü niyetinden değil biliyorum ama bebeklerin kıyaslanmasını ve işime karışılmasını sevmiyorum.Akşamlarıda bizim acaip bulduğumuz dizileri izleyince baktım eşim dayanamadı aldı götürdü.Saolsun temizlik,bulaşık,yemekte yardımcı oldu ama ben yine hep kalkıp yardım ettim.Oturamam yaşlı kadın iş yaparken,böyle oluncada daha çok yoruldum.Sonrasında mı?
Bol bol uyudum,canım acıktıkça yedim,bol bol su içtim,ılık duş aldım.Dışarıya kulağımı kapattım.İşlerimi parça parça yaptım.Emzirirken hep bebeğimi izledim ve mutlu oldukça sütüm daha da çok arttı.Bir ay sonra kuzenim geldi daha da rahat ettim.O herşeyle ilgilendi,ben oğlumla.Çıktık gezdik,yedik içtik ve güzel şeylerden konuştuk.
   Naçizane tavsiyem eve geldiğiniz ilk gün yalnız olun.Anın keyfini bebeğiniz ve eşiniz ile aile olarak çıkarın.İllaki yanınızda bir yakınınız olucaksa o sadece sizinle ve evle ilgilensin,bebeğinizin bakımıyla siz ilgilenin.(Benim gibi bir kuzeniniz varsa anneden bile iyi olur:)Emzirirken yalnız olun.Ve en önemlisi hamile olduğunuzu gören yada yeni doğum yapmış olan size,kendi kötü loğusalıklarını anlatanlardan uzak durun!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder