İki Yaş Çocuğunu Oyalayabilmek

 Tükenmek bilmeyen enerjileriyle, 2 yaş veletlerini oyalayabilmek pekte kolay değildir.Şimdiii biz neler yapıyoruz az çok bahsedeyim.

  İce çok aktif bir çocuk.O kadar hareketli ki çok çabuk dikkat çekiyoruz.Sanırım dışarda bana acıyarak bakıyorlar halbuki ben halimden memnunum.Hem arkasından koşmak beni formda tutuyor:) Oğlum için en önemli aktivite dışardaysak koşup,tırmanmak,yuvarlanmak.

Evdeysek salondan koridora kadar uzanan, minderlerden yaptığımız parkurda oyunlar kurarak eğlenmek.Yorucu ve çok eğlenceli oluyor.Bazen lavların üzerindeki taşlarda yürüyoruz, bazen uzaydayız, bazen okyonusta... Önceleri resim hiç ilgisini çekmezdi ama meğersem suluboya istermiş çocuk ben kuru boyalar ile zaman kaybetmişim hehe.

Oyun hamurlarından bir şekil dahi henüz yapmış değil, sadece mıncıklayıp,kesiyor ve toplayıp renklerine göre kutulara yerleştiriyor.Sevmedi yani.Yapbozları daha çok seviyor ve ilgi alanına göre aldığımız için biten resmin üzerine konuşmakta eğlenceli oluyor.Jenga bloklarımız var ama hep bana dizdiriyor,sonrada kepçesiyle yıkıyor.Legolarıda sadece üst üste diziyor,resimli talimatlara hiç uymuyor.

*Sevgili komşumuz Şeri ile lego oynarken.Burası annemin evi ve evet yerde oturuyorlar halı yok:))

Suni öğrenme ortamı hazırlanmış etkinlikleri zaten sevmiyor, bende zorlamıyorum nede olsa vakti gelince herşeyi öğrenecek.Süzgeçe spagetti yerleştirememiş yada maşayı kullanmak istememiş olması ona çok şey kaybettirmez.Aksine zorlanmamış ve annesiyle ilişkisi sadece etkinliklerden ibaret,öğretmeye dayalı olmamasını daha sağlıklı buluyorum.Ben daha çok öpeyim,koklayım,kahkahalar atsın istiyorum.İlerde annesiyle ve çocukluğuyla ilgili hatıralarının bu dönemde yaşadığı duygular ile ilgili olduğunu okumuştum.Ben stresle hatırlanmak istemem,annemle çok eğlenirdik dese,mutlu olduğunu anımsasa dünyalar benim olur.Aa unutmadan her anı dolu dolu yaşayamıyoruz tabi,o enerji zaten kimder var ki? Yorulduğumda atıyorum kendimi yere,oğlanı alıyorum gözümün önüne ve serbest bırakıyorum artık napayım.Dergileri yırtıyor,etrafı dağıtıyor,tencere tavalarla oynuyor..Birde duş var ki kurtarıcım resmen.Küveti dolduruyorum,atıyoruz içine oyuncakları, nerdeyse bir saat kadar oynuyor.Yeterki su olsun:)Bende yanına oturup dinleniyorum.Öğlen uyuduğunda bende uzanıyorum.Bunlar da enerji toplama yollarım.Eğer çok yorgunsam sadece serbest oyun oynuyoruz.Ayy aktivite yapamıyorum diye suçluluk falanda duymuyorum.

 Yağmur yada rüzgar yoksa hergün bir saat sabah,yarım saat kadar da öğlen uykusundan sonra parka çıkıyoruz.Hava iyiyse saatlerce dışarıda kalabiliyoruz.

*her seferinde cumburlop denize dalıyor üstü başı, ayakkabıları sırılsıklam tabi.hava sıcakmış soğukmuş umurunda değil.

Denize taş atmak,taşları boyanmak üzere toplamak,yaprakları renklerine göre ayırmak,kozalakları incelemek,kedi-köpek sevmek,çimlerde yuvarlanmak,kumla oynamak...Doğa da vakit geçirebilmek en güzeli,keşke imkanlarımız, yaşadığımız şehirde daha iyisine olanak verebilseydi.Olduğu kadarını değerlendiriyoruz ama bisikletimize binip ana-oğul güvenlice turlayabilmek isterdim.Hayvanları da çok seviyoruz.Sokak hayvanlarına yemek ve su veriyoruz.Gördüğü hayvanı kucaklıyor valla.İnstagramda paylaşıyorum bazen, kuş kovalarken ki yada kedinin birine sımsıkı sarıldığı videoları.

  Yaşıtlarının olduğu ortamlarda mutlu oluyor,daha çok konuşmaya çabalıyor.Bu yüzden akranlarıyla vakit geçirtmeye çalışıyorum ama bu ilişki yine kreş dönemine kalıcak.Zaten çoğu çocuk genelde hiç cevap vermiyor,korkup annesine kaçıyor,benim sosyal ve şaşkın oğlumda bakakalıyor.

 Tekerlekli herşey için ise çıldırıyor.Büyük kamyonları sürüyor ordan oraya,üç tekerli bisiklete biniyor ama pedalı çeviremiyor:)Çakmaktaş misali ayaklarıyla sürüyor.Akülü arabası zaten çok değerli.Ama en sevdiği bu plasmacar.

Günün yarısı bunun üzerinde geçiyor,her odaya bunla gidiyor:))

  Sabahları ise daha yaratıcılık ve dikkat gerektiren oyunlar oynuyoruz.Öğlen uykusundan sonra ise müzik dinleyip dans ediyoruz.Ev işlerine yardımcı olmasına olanak sağlıyorum bu da baya vaktimizi alıyor.Bulaşık makinasını boşaltma,odasını toplama,ben çamaşır katlarken onun çorapları eşleştirmeye çalışması,mutfakta yapabileceği işler..Yapabildikçe de sorumlulukları artıyor.

Renk ve sayıları sevdiği için bu tarz oyunlar hazırlıyorum bazen.Kartlı oyunlara karşı ilgisi var.Flash cardlar hazırlıyorum.Fotoğraf çekip bile yapılabilecek oyunlar.Ailenizin,meyvelerin,sebzelerin,nesnelerin ve hayvanların fotoğrafını çekip çıktı alın ve tekrar edin,evdeki benzeriyle eşleştirin.Öğrenmesi daha kolay ve sıkılmaz.

Kitap okumak hala çok ilgisini çekmiyor.Elimden alıp biraz kurcalıyor ve rafa geri koyuyor.Ananesi,dayısı ve ben biricik validesi:))) bolca kitap okuduğumuz için umuyorum ki ilerde çocuğumda kitap okumayı seven bir birey olur.

  Akranı olan her çocuk gibi İce ta çok meraklı ve algıları açık.En çok kullandığı kelime "bu ne,şu ne" ve cevabı aldığında da "hımmmm damam".Çenesi 5dk durmuyor ama sürekli birşeyler anlatıyor ve soruyor.

 Bu yaşın çocikleri kendilerine ait,küçük alanları çok seviyorlarmış.Yemek masasının üzerine örtü atıp altını oyun alanına çevirdiğimiz gibi büyük koltuk minderlerinden de ev yapıyoruz,içinde uzun süre oyun oynuyor,oyuncaklarını taşıyor.Yani illa bir aktivite hazırlamaya uğraşmıyorum hem bu şekilde oyunlarla daha çok eğleniyoruz. 

Akşam ailecek saklanbaç oynamaya başladık.(Babamız yorgun gelmediği zamanlarda)Saklanıyor ama beklemeden yerinden çıkıyor tabi:)Sobelemeye koşuyor heyecanla.

İnternetten bulup çıktı alınan eşleme oyunlarımız var."oyun önerileri" ve "free printable" etiketlerinde bulabilirsiniz.Çok daha fazlasını yakın zamanda yükleyeceğim efenim.

Yine internetten bulduğum hızlı geçişleri olmayan videolar var.Hayvanların seslerini taklit ediyoruz ki çoğunu bu şekilde tanıdı artık.Çocuk şarkıları çok eğlenceli ve öğretici.Five little monkeysle zıplıyor,whells on the bus,make a circle ve ıf you happy şarkılarındaki hareketleri yapıyor.Finger family ile parmakları hareket ettiriyor.

Ps.1: Yaygın kanının aksine 2-6 yaş arası çocukların çat çat yapboz yapabilmesini,araba modellerinin hepsini sayabilmesini,gezegenleri sıralamasını yada dinazor çeşitlerini bilmesinin zekilik göstergesi olduğunu düşünmüyorum.Çünkü her çocuk genele uymaz ve çocuklar sizin öğretmek istediğinizin aksine kendi sevdiği şeyler ile ilgili,büyükleri şaşkına çevirebilecek düzeyde bilgiyi kendi öğrenir.Bu yüzden size "benimki 40 çeşit hayvan bilir,50çeşit araba markası sayar" diye övünen anneleri dikkate almayın.

Ps.2: Hergüne çeşit çeşit materyaller ile etkinlik yapan annelere şaşırır ve üzülürdüm, çocuğumla bunları yapamıyorum diye.Ama işte her çocuk aynı değil ve "erken yaşta birşeyler öğretme çabası" da sağlıklı değil bunu fark ettim.O yüzden ne suçluluk duyuyor nede çocuğumu zorluyorum.

 Unutma!!! Sen çocuğunun sahip olabileceği en iyi annesin.Her güne bir aktivite yapamasanda,her öğüne taze yemek yapamasanda çok mu önemli? 

Verilebilecek en güzel şey sevgi sevgi sevgi:)