Yenilik Arayışları

   İki sene önce ki telaş yeniden sardı beni. Üstelik bu sefer iki farklı konu var önümde. Birincisi şehir dışında İzmir'de okul ve ev arayışı, ikincisi de İstanbul da.
Bu seneki planlarımızda artık bu büyük şehir karmaşasından kurtulmak var ama gerçekçi olmak lazım, sonuçta yapabileceğimiz işler belli ve çocuğun da okulu var yani daha küçük ve sıcak bir şehirde oturup hafta sonları da kaçmak için küçük bir bahçe alabilmek. Şuan vaktimin çoğunu bu araştırma alıyor. Berkay önümüzdeki sene artık ilkokula gideceği okulun hazırlık sınıfına gitmeli çünkü çocuk sürekli okul değiştirsin istemiyorum.
  Kısmetse bu yılbaşında taşınmış olacağız. Bana ailenden uzakta tek başına ne yapacaksın diyorlar ama başka bir ülkeye gidebilseydim açıkçası ilk tercihim orası olurdu, hemde ardıma bile bakmadan ama başka bir şehir fikri bile harika. Zorlukları muhakkak olacaktır ama olsun kimseden kaçmak için ekstra bahaneye ihtiyacım kalmayacak:) Zaten uzaktayım gelemem. Babamı özlerim tabi ama whatsupcım sağ olsun görüntülü konuşabiliyoruz.
  Belli bir yaştan sonra yer değişikliği, yeni insanlar, komşular, okul ve iş.. Evet bazı şeyler zor olacak tabi ama zorluğu kabul ediyorum. Uğraşmak istiyorum! Umarım hayat karşımıza daha güzel şeyler çıkarır. Oğlum için daha küçük ve daha sakin bir yerde yaşama imkanı sunar. Hafta sonları kaçabileceğimiz bir sürü koy var mesela şuan düşüncesi bile beni bu kasvetli ofiste gülümsetiyor. Az önce annemle konuştum ne meraklısın uzakta kalmaya, kardeşin asla böyle şeyler yapmaz diyor.. Aman tanrım bu konuda yazsam roman olur cinsten bir konu o yüzden hayır olumsuz duygulardan bahsetmek istemiyorum.

   Sadece küçük ve yeni bir başlangıç istiyorum. Hayatta hiçbir şeyin benden önemli olmadığını ve geçen dakikaları, saatleri kimsenin geri veremeyeceğini geç öğrendim. Hayatta beni yoran, yıpratan, üzen şeyler oluyor tabi ama bende onlar gibi, her şeyden önce kendimi düşünmeyi öğrendim. Bu , bilen bilir loğusayken ve sonrasında yaşadığımız bazı sağlık sorunları sırasında, ihtiyacım olduğu anda yanımda olmayan "sevdiklerim" tarafından öğretildi. Teşekkürler onlara, cidden ama teşekkürler çünkü bu konuyla bile barıştım artık içimde izleri kalsa da.. O zamanlardan beri motivasyonum daha yüksek, şikayet etmekten çok kimseyi takmadan keyfime bakar oldum. Kendi küçük aileme, kendi içime,çocuğuma yönelince bunun bize ne kadar olumlu dönüşleri olduğunu gördüm. Umuyorum ki daha sade ve huzurlu bir hayat bizleri bekliyor olsun ama ben sadece dilemiyorum, bunun için harekete de geçiyorum! Ailem ve sağlığım dışında bana çok ta şey lazım değil. Güzel başlangıçlara diyelim o zaman. Umarım yeni yıla yeni evimizde girebiliriz.