Okul Hayatının İlk Günü !

  Kimbilir kaç sene sürecek eğitim-öğretim macerasının ilk günüydü bugün. Dün gece uyumadan önce oğlumla okulda neler konuşacağımızı planladım ve normalde çok sakin olmama rağmen karnımdaki ağrıdan uyumam biraz zaman aldı:)) Ama o ne yaptı??? Hayiiinn evlat yaptı yine yapacağını:D Okuldan içeri girdiğimizde ismiyle ve gülücükler ile karşılandı, tam eğildim öpmek ve "bak ben burada bekliyorum.." demek için.. Nankör çocik bana "baayy anne" diyerek arkasını dönüp giderken el salladı,o kadar.Anaaa yalı kazığı gibi kaldım ya orda! Hiç sormamışta.. Bu bağımsızlık ve kendinden emin durum umarım hep devam eder.Bende hazırlıklı olayım naapim:D

İceoğlan çok duygusal ve hassas bir oğlan çocuğu bu yüzden kırılıp,üzüleceğini düşünmek beni endişelendirirken, bir o kadar sosyal olmasıda arkadaş bulmasını kolaylaştıracağı için endişelerimi benden uzaklaştırıyor.. Benim her zaman ki annelik çelişkilerim işte.

  Güvenliğinden ve yetkililerinden emin olduğum bir yer bulduğum için içim rahat.İlk günden burayı sevmesi ve ertesi gün gitmek istemesi güzel.Umarım bu heyecanı böyle devam eder.Oryantasyon süreci eskisi gibi değil olabildiğince bilinçli artık.Bana isterse ulaşabileceğini,tuvalet için kimden yardım istemesi gerektiğini,nerede uyuyacağını öğretmeniyle birlikte anlattık.İlk günler kısa süreler okulda bulunmamız lazımmış ki çabuk sıkılmasın,tekrar gelmek istesin,alışsın diye.

Bakalım neler olacak gelecekte bizi neler bekliyor..

Yeni eğitim-öğretim yılı hem minnaklara hem biz ailelere hayırlııı ve uğurlu olsun canlarım.